Zorgen

Tegenwoordig heb ik er weer idee in om eten klaar te maken.
En ook boodschappen te doen, met het gevolg dat ik méér in huis haal dan ik en wij nodig hebben .
Wel handig om de voorraad aan te vullen, grijp je niet gauw mis.
Maar er volgt ongetwijfeld weer een periode dat het me wél moeite kost om er op uit te gaan

Dus ik verzorg het huishouden met redelijk veel plezier, kook en bak waar ik zin in heb om te doen, zolang ik er zelf niet teveel van hoef te eten, gaat het zorgen me dus goed af, voel me er wél bij.

Goed begin

Deze week is alvast goed begonnen, wat het weer betreft in ieder geval.
De zondag werd ondanks de koude wind wél voorjaarsachtig, maar maandag was nog beter!
En dat lokt me naar buiten, als ik binnen het hoogst noodzakelijks gedaan heb, is het al tegen de middag, eerst maar even eten en om twee uur ga ik de droog gewaaide was binnen halen.
Nu even wat ruimen en rommelen buiten, voor ik er erg in heb is het anderhalf uur verder.
Maar dan heb ik het ook naar mijn zin gehad én is het wat netter bij de kastanjeboom.
Zo.... kan Imke weer in een schoongemaakt kerststalletje liggen, niet gestoord door het geritsel van droge herfstbladeren. Die mogen via de groene bak afgevoerd, hun laatste reis beginnen.
En dan volgt er nog zo'n zonnige dag, dan worden de ramen gezeemd en kom ik misschien aan wat fietsen toe! Want ook dát staat op mijn verlanglijstje als het aantrekkelijk weer is!

Bad Vervangings Dag

Ja, dinsdag 15 februari gaat de geschiedenis in als de Bad Vervangings Dag. 
 Hier volgt nog even wat waaruit  duidelijk wordt dat het zwaarder werk was dan dat we er achteraf luchtig over vertelden.Het viel best tegen toen er werd  ontdekt dat het zware geëmailleerde bad in en op dik cement was bevestigd en toen met tegeltjes afgewerkt.
Dus er werd steeds zwaarder hak en breek gereedschap er bij gehaald.
Niet om aan te horen als je niet zelf mee deed, dus..... ik koos het hazepad.
Wél assistentie verleend bij het afvoeren van het oude bad uit de toch niet zo grote douche ruimte.
Eerlijk gezegd gaf ik alleen maar advies hoe het misschien het gemakkelijkst was.
En wonderlijk genoeg werd er naar me geluisterd!!!!
De trap af was wel eng, Bou ging als eerste, wij lieten het bad zo kantelen naar hem toe dat de open, dus bovenkant over de treden zou glijden.
Brrrr....als hij hem nou niet houden kon......maar het ging gelukkig!!!!!!!!
Om half drie was ik weer terug en het nieuwe bad was van de voor-slaapkamer verhuisd naar de douche en het paste precies!!!!! En er waren zo op het eerste gezicht geen tegeltjes gesneuveld.
Dus het was afgelopen met mijn angst en vrees gevoelens: ik zag dat het hen gelukt was en met de afwerking zou ook wel goed komen!  Nu kon ik opgelucht me bezig gaan houden met het maken van de beloofde zuurkool stamppot!

Over twee maanden......

Ja, over twee maanden is het al voorbij, de gevreesde 27 mei.
De hoofdpersoon kon er tot voor kort  niet gemakkelijk over praten.
Terloops roerde ik het soms even aan, maar Rein reageerde er niet bepaald ontspannen op, dus even niet...dacht ik dan....tijd genoeg.....het lukt me wel om wat te organiseren.
We waren sinds kort wél zover dat we besproken hadden wat we niet wilden.
Maar gisteren heb ik toch maar eens serieus wat contact gezocht met mogelijke locaties.
Maar iedereen kijkt verder vooruit dan wij, alles was al besproken... geen plaats...vol.
Maar ik laat me niet uit het veld slaan, tegen de avond wil ik het van me afzetten en morgen er met frisse moed mee verder gaan. Maar wat ik vannacht bedacht had, B&B in Noord Holland, gaf me ook niet het gewenste antwoord. En dat had ik juist als een kans gezien....jammer...jammer...
Het is vandaag mooi helder en zonnig weer, maar mijn zicht op de situatie is met de minuut somberder. Om elf uur had ik nog hoop, maar na de Blommenhof gebeld te hebben, voelde ik me écht héél teleurgesteld. Dus toen Rein om half een thuis kwam....hij heel moe......en ik niet te genieten!
En dan is het het mooiste weer van de wereld, waar ik totaal niet voor in de stemming ben, zonde!!!
Maar we laten het er niet bij zitten... we herpakken ons, gaan door met wat op ons pad komt!