Kleinkinderen

Daar is niets mis mee, ze maken het goed, als de knuffelfase voorbij is tonen ze toch nog wel dat ze ons graag zien, maar het worden tieners en daarna jong volwassenen, ongemerkt zijn ze mensen met een eigen leven waar je als opa en oma niet meer zo veel in voor komt.
Gelukkig hebben we foto's en herinneringen aan de tijd dat ze vertederend hun eerste stapjes zetten en lekker bij ons kwamen spelen of slapen als het zo uit kwam.
Maar de tijd is voorbij gevlogen en wij kijken nu vertederd of soms opgelucht naar andere oppassende opa's en oma's, beseffend dat iedere fase in het leven zijn eigen leuke kanten heeft.

Van de zes kleinkinderen komen er nog minstens twee regelmatig over de vloer.
Met name Floor en Sten, meest op een donderdag, even over twaalf uur komen ze druk pratend met elkaar en Marlies binnen om direct aan tafel te gaan voor de middag boterham.
We hebben er natuurlijk al op gerekend, Marlies laat eerst wel weten of ze komen, dan kunnen we de tafel dekken en wat extra's warmen als het koud weer is.
Meestal hebben ze even tijd over om in de kamer tv te kijken voor ze weer naar school gaan.
Dan ruimen we tevreden de boel weer op, het was prettig een volle tafel te hebben, bijna net als vroeger.

De zomer is echt voorbij.

Sinds een week is het wel duidelijk, het zachte nazomer weer is nu ook verleden tijd.
We hebben wel een bijzonder goed voorjaar gehad, waarin Rein veel en vaak buiten heeft gewerkt aan het slopen van de zij heg en de klimop daar. Er leek geen eind aan te komen, maar dankzij het vaste weer kon hij toch erg veel er aan door gaan. Toen de houten schutting eenmaal stond, na een dag hulp van Peter Koek, moest er binnen het hek, onze achtertuin dus, nog veel gebeuren, maar ook daar kwam een eind aan.
En toen had ik wel een spijtig gevoel dat we tijdens het mooie weer geen ontspannende dingen hadden kunnen doen.Eind september onze vakantie in Posterholt, wel weer mooi weer, gelukkig.
Maar vlak ervoor een tripje naar York, vrijdagavond vertrek uit Rotterdam, zaterdag in York en zondagmorgen weer terug in Rotterdam.

 Een bijzondere ervaring, dan thuis spullen pakken voor de vakantie die maandag begint, alles is dicht op elkaar, vermoeiend maar fijn dat het kon. Goede vakantie in Aerwinkel.
En begin oktober weer thuis, ook nog hogere temperaturen dan normaal, dus twee keer de Bellus gebruikt.
En dat was ook echt heerlijk, het juiste rustige weer, een zonnetje, dan een paar uurtjes op het water!
Dat het zwemmen in de zee er bij ingeschoten is, mag ik niet over klagen, na veel andere goede ervaringen.
Tussen door deze zomer, nog een hele ingrijpende verandering in onze familie: na veel fantasieen en serieuze plannen was het zover begin augustus, de Goudse familie verhuisd naar Swolgen, dat is niet naast de deur.
Maar het is al aardig gewend ondertussen, wij hebben  er al enkele keren een bezoek gebracht. De paarden staan nu ook bij hun huis, dat was de grote wens van Jolita en Sonja.
Tot nu toe dus veel veranderingen deze zomer.