Blij als de zon zich laat zien?

In het voorjaar, nou ja, begin van het jaar, februari 2016, staat de zon nog laag en hoewel ik blij ben omdat het er buiten weer wat vrolijker uit ziet, kijk ik er in de loop van de dag toch anders tegen aan.

Het zonlicht schijnt heel ver de serre binnen, tot aan het keukenblok.

Onverbiddelijk wordt mijn aandacht gevestigd op wat er in bewolkte dagen niet opvalt: stof, vette vegen enz. op alles waar ik naar kijk. En regen en wind van de laatste dagen heeft sporen achter gelaten op de ramen.

Het is juist zo prettig dat ik me niet meer verplicht voel om wekelijks dezelfde sop en poets werkjes te doen.

Maar dan word je wel bij zonnig weer getrakteerd op het resultaat van het nalaten ervan.

En dat terwijl het er nu buiten ook zo aantrekkelijk oogt, zonnig en weinig wind.

Nu moeten er keuzes gemaakt. Waar voel ik me het beste bij?

Er is een oplossing: de rolgordijnen naar beneden, dan zie ik ook niet dat de ramen zo vuil zijn.

Wat bereik ik daarmee? De zon buiten sluiten en binnen weer in het half donker gaan zitten.

Nee, dat geeft geen voldoening, misschien moet ik maar een emmer vullen, spons en zeem pakken en er mee aan de slag gaan, niet de binnenkant, die kan later ook nog, maar buiten bezig zijn is dat geen goede keus?

Geen berichten van 2015

Wat jammer dat ik niets heb van het vorige jaar, er is best wel genoeg gepasseert.
Nieuwjaarsdag 2015 bleven Jolita en Sonja slapen om de volgende dag een hond op te halen in Leiden.
Het is in Swolgen aan de rand van het dorp, echt wel nodig dat je een afschrikkend geluid hebt, dat wordt dan geblaf. En dat kan ze, die Rosie. De eerste tijd was het voor hen denk wel wennen, aan beide kanten.

En toen wij haar de eerste keer ontmoette, waren we best wel nerveus.
We zijn tenslotte geen honden liefhebbers, maar Rosie is ondertussen een uitzondering.
Al moet ik er niet aan denken om haar hier in huis te hebben, maar dat zal ook niet gauw gebeuren.

Na een winter zonder ijs en sneeuw was de lente best welkom, want we wilden toch in de caravan gaan overnachten voor de eerste keer. Het was wel wennen, in zo'n kleine ruimte slapen, hoewel we thuis ook niet zo'n grote slaapkamer hebben. Jolita bracht ons thee en koffie om half negen, wat een verwennerij!
Maar de volgende keren willen we er zelf spullen hebben om wat te drinken en eten.
Niet omdat dit niet gezellig was, maar we willen geen overlast bezorgen en "zelf doen"is ook leuk.

Op de I-pad heb ik wel wat indrukken opgeslagen, vandaar dat ik het hier mis.

Eind mei zijn we bij J&B in huis geweest toen die een weekendje samen weg waren.
Voor Jasper zijn verjaardag hebben we in een dag de rit naar Swolgen gemaakt.
Begin augustus hebben we met Sonja op het huis en de dieren gepast voor een weekje.
Rein is wel in zijn element, als hij daar bij de paarden bezig is, hij heeft dat vast van zijn opa's, die ook hun werk buiten hadden.
Maar wat kan het daar onweren, zeg, goed dat we in huis sliepen, hoewel Rosie het er moeilijk mee had, het onweer bedoel ik.
En eind augustus vierden J&B hun 50 jarig feest in Horst, dat was ook apart, aan het eind van de zaterdag wij weer in de caravan met z'n tweetjes.
En later, 1 nov, zijn we nog drie dagen geweest toen J&B als cadeau nog naar een Natuurhuisje waren.

De eerste vrij(e) dag in februari 2016

Nieuwe computer achter in de kamer op het plekje van de oude, die er vlakbij staat op een camping tafeltje om zo wat dingen over te zetten. Maar op de huiskamertafel staat de laptop waar ik mee aan de gang ben nu. Twee dagen geleden heeft Marlies een begin gemaakt met de vervanging van de oude p.c.

Er gaat zoveel tijd in zitten, dat we het niet erg vinden om een poosje met twee Delllen te maken te hebben.
Nadat we er heel lang tegen aan gehikt hebben dat het eens moest gebeuren, zijn we alleen maar blij nu er aan begonnen is. Misschien gaat Marlies er binnenkort aan verder, maar niets forceren, ze heeft met hun eigen huiselijke en familie dingen haar handen meer dan vol.
Helaas kunnen we het niet zelf, dus pakken we haar hulp graag aan.
En dan stellen we geen eisen, we passen ons aan bij haar en de tijd die ze er voor heeft.