Niets geschreven maar wel veel gebeurd.

In de achterliggende twee en half jaar op geringe afstand mee geleefd met de ziekte van mijn oudste zus en haar heengaan in april 2017, en de laatste 10 dagen van mijn broer Jan zijn leven van heel dichtbij beleefd. Die is 9 september in het zelfde jaar overleden.

De gevoelens daarbij wil ik het niet hier over hebben. Het heeft er wel in gehakt bij ons in de familie. Afsluiten kun je zo'n periode niet. heel heftig komt het vaak terug in mijn dromen.

Toch kijk ik er verbaasd naar dat er zoveel ingrijpends kan gebeuren en de tijd door gaat terwijl ik toch een soort verdoofd was en alleen de hoogst nodige dingen heb gedaan.

Voor nu laat ik het er maar bij, het gaat zo als het gaat en het ligt aan jezelf hoe je er mee omgaat.